Հունիսի 20-ի լույս 21-ի գիշերը իշխող ՔՊ -ն, արհամարհելով պատերազմի հետեւանքներից կուչ եկած մեր երկրի բնակիչերի մի մեծ զանգվածի հոգեբանական տրավման, դեպրեսիան, հրավառությամբ ու մուրճով տոնեց իր հաղթանակըՙ ի տես Եռաբլուրի, զոհերի, անհետ կորածների, գերիների ընտանիքների: Բարոյազուրկ վերնախավը ընտրվում կամ վերընտրվում, բայց ավաղ, ընտրախավ չի դառնում, իսկ ավելի ցավալին այն է, որ առանց վերափոխման ու զղջումի, նրան համերաշխության ձեռք են մեկնում տարբեր կուսակցական գործիչներ: Բարոյական դեֆիցիտը կուսական համարվող մեր երկրում շնչահեղձ լինելու դեռ առիթ կտա... մինչ այդ հստակ է դառնում, որ առայժմ առանձին ընտրատեղամասերում ձայների վերահաշվարկի արդյունքում տասնյակներով ավելանում են: Եւ ԿԸՀ-ի ձեռքում է մեր երկրի ապագայի ղեկը: Մաթեմատիկայի եւ իրավաբանության մեջ, բարեբախտաբար, չկա դեֆիցիտ: Քաղաքագետ եւ սահմանադրագետ Վարդան Պողոսյանին դիմեցինք մի շարք հարցեր պարզաբանելու նպատակով: