«Արցախը Հայաստան է, և վե՛րջ», «Հայաստանը սկսվում է սահմանից», «Չկա ղարաբաղցի և հայաստանցի, կա ընդհանրական կերպար՝ հայ»… շարքը շարունակելը բարդ չէ, սակայն, կարծես թե իմաստ չունի, քանի որ վերոնշյալ արտահայտությունները հավանաբար կոնկրետ ժամանակի համար են, կամ միշտ արդիական են պոպուլիստների ու մեկ էլ, արդեն լուրջ, հասարակության փոքր շերտի համար, որը գիտի նշված արտահայտությունների արժեքը: